Struinen door het eigenzinnige grensmaaslandschap
Maar gelukkig merk je er de rest van de wandeling niets meer van want de natuur ontplooit zich in al zijn pracht en vaak in de kleine dingen. Zoals in het begin langs de weg naar Villain XIII of het 'Kasteel van Leut' zie je de paardebloemen talrijk en massief in de berm staan.
Het eigenlijk startschot wordt dus wel geven aan het kasteel.
Rond het kasteel hebben ze een arboretum uitgebouwd en sommige van de bomen zijn een pracht voor het oog.
Dan vertrekken we op naar de Maas waar een groot deel van de wandeling verder gaat. Wees voorzichtig met de grote grazers die er staan.Bij mij stond er namelijk een kudde knal op het wandelpad en geen weg er om heen. En zoals ze steeds zeggen nooit een kudde doorkruisen. Dus ik naar de oevers van de Maas op en zo om de kudde heen. Maar als je al een paar keer zo een kudde bekeken hebt merk je dat de dieren goed bij elkaar staan maar op 3 à 4 hoeken staan er afgezonderd een paar stevige wakers die de boel in de gaten houden. Dus ik had de kolos aan mijn kant niet gezien omdat hij verdoken zat nabij de oever van de Maas. Ik was hem zo een 10 tal meter gepasseerd toen hij plots te voorschijn kwam .....ik kan je zeggen dat je op die moment wel opspringt en de adrenaline stijgt.
Maar hij bekeek me eens besloot dat het goed was en ging voort met grazen.
En om te besluiten door het overstromingsgebied en natuurreservaat terug naar Leut .....Prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten